Pod koniec XIX w. nie było internetu, nie było Richard Burns Rally i innych gier, więc ten nieznośnie wolno płynący czas trzeba było jakoś zabijać. Zamożni mieszczanie mieli na to różne sposoby, a jeden z nich to Kwestionariusz Prousta, który przy okazji rundy na Hungaroringu daliśmy do wypełnienia Andreasowi Mikkelsenowi. Zobaczcie jak odpowiadał.

Główna cecha mojego charakteru: ambicja, często jestem niezadowolony i to mnie popycha do tego, żeby ciągle pracować nad sobą.

Cechy, których szukam u mężczyzny: pozytywne nastawienie.

Cechy, których szukam u kobiety: dużo uśmiechu.

Co cenię najbardziej u przyjaciół: to, że nie gadają przez cały czas o rajdach.

Moja główna wada: lenistwo.

Moje ulubione zajęcie: kiedy mam wreszcie czas wolny to lubię po prostu spędzić go z przyjaciółmi.

Moje marzenie o szczęściu: już jestem szczęśliwy, bo mogę robić to co lubię robić najbardziej na świecie.

Co byłoby dla mnie największym nieszczęściem: nie odnieść sukcesu.

Co wzbudza we mnie obsesyjny lęk: węże.

Kim lub czym chciałabym być, gdybym nie był tym, kim jestem: żołnierzem piechoty morskiej.

Kiedy kłamię: nie robię tego zbyt często, więc już nie pamiętam.

Słowa, których nadużywam: wiesz, no wiesz?

Jakiej cechy swojego charakteru najbardziej nie lubisz: nie jestem zbyt gadatliwy o poranku, co może się wydawać trochę dziwne.

Jakiej cechy charakteru najbardziej nie lubisz u innych: łatwego ulegania stresowi.

Twój ulubiony kolor: niebieski.

Ulubieni bohaterowie życia codziennego: Loeb. Jest niesamowity i nie skłamię jeśli powiem, że staram się go podglądać.

Czego nie cierpię ponad wszystko: lotnisk. Spędzam na nich szmat czasu.

Dar natury, który chciałbym posiadać: chciałbym umieć czytać w myślach. Wiedziałbym jakie opony założą moi konkurenci ;).

Jak chciałbym umrzeć: w sędziwym wieku i w śnie.

Obecny stan mojego umysłu: skoncentrowany przed wyścigiem.

Błędy które najczęściej wybaczam: jeśli wiem, że ktoś szczerze żałuje tego co zrobił, to nie mam problemu z błędami innych ludzi.

Moje motto: rób to co czyni Cię szczęśliwym człowiekiem.

Kto miał na Ciebie największy wpływ: chyba moja mama.

Co jest twoim największym dziwactwem: chyba jestem całkiem normalny, bo nie mam takowego.

Kiedy uszkodzę swój samochód to: jestem bardzo smutny :).

Denerwuję się na drodze gdy: praktycznie w ogóle się nie denerwuje na drodze. Czasami, gdy warunki są bardzo trudne, to trochę stresuje mnie to, co zrobią inni kierowcy, a tego nigdy nie przewidzisz.

Na prawy fotel nigdy nie zabrałbym: kogokolwiek, kto boi się być pilotem.

Gdybym był pilotem chciałbym pilotować: z kierowcą, który jeździ naprawdę bezpiecznie i nie dzwoni co rajd.

Gdy wsiadam do rajdówki zawsze zabieram ze sobą: mój telefon i prawo jazdy.

Rzecz, której nigdy nie lekceważę to: po zapoznaniu zawsze staram się mieć czas na przejrzenie onboardów z rekonesansu. To dla mnie bardzo ważne.